Stel je voor dat je een zaadje plant, de juiste aarde, zonlicht en water geeft en voor dat zaad zorgt totdat het uitgroeit tot een weelderige tomatenplant of een geurende bloem. Stel je voor hoe de zon op je gezicht straalt, de gezellige en leuke interactie die je hebt met collega-tuinders, de geleerde en geoefende vaardigheden en het geduld dat deze aloude activiteit met zich meebrengt.
Tuinbouwtherapeuten helpen mensen bij het ontwikkelen van de fysieke, cognitieve en psychologische functionaliteit die nodig is in de tuin. Maar de voordelen stoppen daar niet. Al deze vaardigheden hebben echte toepassingen in de wereld als geheel. Door deel te nemen aan lichte oefeningen, het oefenen van fijne motoriek en het absorberen van vitamine D uit de zon, wordt de algemene fysieke conditie verbeterd.
Zich concentreren op de taak die voorhanden is, verbetert het vermogen om problemen op te lossen, vermindert stress en verbetert de gemoedstoestand. Gevoelens van trots en prestatie leiden tot vertrouwen in het dagelijks leven.
Het opnemen van tuinbouwtherapie in een behandelplan kan ten goede komen aan mensen die revalideren na lichamelijk letsel, omgaan met sociaal isolement of geestesziekte, geconfronteerd worden met afnemend vermogen of herstellen van verslaving, beroerte en andere uitdagingen.
De langdurige effecten van tuinbouwtherapie kunnen een betere kwaliteit van leven betekenen. Het kan gewoon het ding zijn om een zaadje van hoop te planten.
Therapeutische tuin
Een therapeutische tuin is een tuin die is bedoeld om mensen te helpen die fysiek en emotioneel in nood verkeren. Het is een geweldige manier om gezonder te worden. Omdat het kanker slachtoffers helpt om beter met hun situatie om te gaan beschikken ziekenhuizen vaak over therapeutische tuinen.
Er zijn veel voorbeelden van hulpmiddelen die mensen in de tuin kunnen gebruiken. Tools die het bereikbaarheid vergemakkelijken, bijvoorbeeld, zodat mensen die mogelijk gehandicapt zijn, een betere mogelijkheid hebben om ook lekker te kunnen tuinieren.
Er is ook zoiets als een verhoogde tuin, zodat iemand die artritis heeft of die moet zitten in plaats van bukken om te tuinieren, dat kan doen.
En dus is ons advies voor vandaag om iets gezonds voor je gezin te doen. Bouw een therapeutische tuin, steun therapeutische tuinen en maak een verschil in de wereld.
Geschiedenis van tuinbouw therapie
Het gebruik van de tuinbouw om de zintuigen te kalmeren dateert al in 2000 voor Christus in het oude Mesopotamië, en rond 500 voor Christus creëerden oude Perzen tuinen om de zintuigen te kalmeren door schoonheid, geur, stromend water en koele temperaturen te betrekken. Volgens de American Horticultural Therapy Association, schreven oud Egyptische artsen wandelingen voor door een tuin voor patiënten met een psychische aandoening; wat het eerste teken is van het therapeutische proces in Alexandrië en het oude Egypte via Renaissance Europa.
Tijdens de Middeleeuwen, op het terrein van een kloosterziekenhuis, werden planten gebruikt om melancholische patiënten op te beuren. Ook werden de tuinen gebruikt om zowel de fysieke als mentale kwalen van ziekte te behandelen van de mensen die de tuinen bezochten.
De eerste moderne documentatie van de tuinbouw die werd gebruikt als een behandeling voor geestelijke gezondheidsdoeleinden was in de jaren 1800. Dr. Benjamin Rush ontdekte dat veldarbeid in een boerderij voor positieve helende resultaten zorgt bij cliënten met een psychische aandoening. Deze ontdekking heeft ertoe geleid dat veel ziekenhuizen in de westerse wereld de tuinbouw zijn gaan gebruiken als middel om therapeutisch patiënten met geestelijke gezondheidsproblemen en ontwikkelingsstoornissen te behandelen.
In 1817 bouwde het ‘Asylum for Persons Deprived of Their Reason’, nu bekend als het ‘Friends Hospital’, een omgeving met landschapsarchitectuur, paden en een parkachtige atmosfeer om patiënten te helpen bij hun herstel. In 1879 bouwde Friends Hospital de eerste kas die werd gebruikt voor therapie. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog werkten militairen in tuinen om het functioneren van gewonde ledematen te verbeteren en de mentale functie te verbeteren, maar ook om nieuwe vaardigheden te leren en voedsel te verschaffen. Planten en tuinieren werden ook gebruikt ter afleiding voor degenen die langdurig in het ziekenhuis werden opgenomen.
